Çocuklar tertemiz ve günahsız olarak dünyaya gelirler. Çocuk doğduğunda beyni bembeyaz bir kağıt gibi temizdir. Çocuk doğduğunda konuşmayı bilmez, yürümeyi bilmez, insanları bilmez, iyinin ve kötünün ne olduğunu bilmez…
Bir hayvan doğduğundan kısa bir süre sonra yürümeye başlar; kumsaldaki yumurtasından çıkan deniz kaplumbağası denize yönelir ve suya girdiğinde suya uyum sağlar ve yüzmeye başlar… hayvanlar hayata çabuk uyum sağlar. Ancak yeni doğmuş bir çocuğun hayata uyum sağlaması ve bazı becerileri kazanması için zamana ihtiyacı vardır.
Nitekim Kuran-ı Kerimde : “ Siz hiçbir şey bilmezken Allah, sizi analarınızın karnından çıkardı, şükredesiniz diye size kulaklar, gözler ve kalpler verdi” ( Nahl Suresi 16/78)
Yeni doğan bir çocuk: Kişiliğini, karakterini, dini inançlarını, davranışlarını, alışkanlıklarını, temel becerilerini, adetlerini, geleneklerini, duygularını, düşüncelerini, yaşam tarzını… aileden alır. Ailenin en önemli öğreticileri, rol modelleri anne ve babalardır.
Bir hadis-i Şerifte : “Her doğan, İslâm fıtratı üzerine doğar. Sonra, anne-babası onu Hıristiyan, Yahudi veya Mecusi yapar.”
Tertemiz ve günahsız olarak doğan çocukları iyi veya kötü bir insan olarak yetiştirmede en önemli unsur anne ve babadır. Çocuklar belirli bir yaşa kadar anne ve babanı söylediklerini ve yaptıklarını tek doğru olarak görürler.
Anne ve babalar çocuklar için birer rol modeldirler. Anne ve babaların çocuklarına karşı sorumlulukları vardır
Nitekim bir hadis-i şerifte : “Hepiniz çobansınız; hepiniz güttüğünüz sürüden sorumlusunuz. Devlet reisi de bir çobandır ve sürüsünden sorumludur. Erkek ailesinin çobanıdır ve sürüsünden sorumludur. Kadın kocasının evinin çobanıdır ve sürüsünden sorumludur…”
Çocuklar anne ve babaya Allah’ın birer emanetidir. Anne ve babanın çocuklarına karşı sorumlulukları vardır. Çocukların da anne ve babaya karşı sorumlulukları vardır. Anne ve babanın sorumluluğu çocuğun doğumu ile başlar. Çocukların sorumluluğu ergenlik çağından itibaren başlar.
Nitekim Allah (c.c) şöyle buyurmuştur: “Ey İnananlar! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun…” (Tahrim 6)
Anne ve babanın çocuğuna iyi bir eğitim verme ve iyi bir insan olarak yetiştirme sorumluluğu vardır.
Çocuğun eğitimi daha anne karnında iken başlar. Hamile olan bir kadının bazı ilaçları alması “çocuğa zararı olur” gerekçesi ile yasaklanıyorsa, annenin psikolojik durumu da çocuk üzerinde etkili olmaktadır. Annenin hamilelik süresince beslenmesine, davranışlarına dikkat edip üzüntü ve stresten uzak durması gerekir.
Çocuğun iyi bir insan olmasında en önemli faktörün: Anne ve babanın çocuğunu helal lokma ile beslemesi, iyi bir eğitim alması ve iyi bir arkadaş çevresinin olması…
Nitekim Allah (c.c) şöyle buyurmuştur: “Ey iman edenler! Size verdiğimiz rızıkların temiz ve helal olanlarından yiyin. Şayet ancak Allâh’a kulluk ediyorsanız O’na şükredin.” (Bakara, 172)
Alimler kamil insan olmanın yolunun haram lokmadan uzak durmaktan geçtiğini belirtmişlerdir.
Hazret-i Peygamber Hazret-i Ali’ye hitaben şöyle buyurmuştur:
“Ya Ali! …Şüpheli şeyleri yiyenin dini örtülü, kalbi kara olur. Haram yiyenin kalbi ölür. Dîni köhne, yakîni zayıf, duası perdelenmiş olur, ibadeti azalır.”
Anne ve babalar çocuklarını bir bahçıvan titizliği içinde gül gibi yetiştirmelidirler.
Hurşit EKİNCİ
